به احتمال زیاد در جریان اقدامات شرکت فیس بوک برای تغییر هویت خود هستید، مارک زاکربرگ در تاریخ ۲۸ اکتبر یعنی پنجشبه ۷ آبان، “مِتا | Meta” رو بعنوان نام جدید فیس بوک معرفی کرد. اگر چه خیلی از تحلیلگران و کاربران دلیل اصلی این تغییر هویت را فرار فیس بوک از مشکلات قضایی ای که طی ۱ سال اخیر درگیر شده بود میدونن، اما مارک زاکربرگ دلیل دیگری برای این تغییر هویت دارد!

مارک زاکربرگ دلیل این تغییر نام رو تغییرات بزرگی که در آینده‌ای نچندان دور از فضای مجازی تجربه میکنید معرفی کرده و به صراحت از دنیایی بنام metaverse نام برده، که در اون کاربر قادر خواهد بود تقریبا هرکاری رو انجام بده، از وقت گذروندن با خانواده و دوستان گرفته تا انجام کار، آموزش، بازی، خرید کردن و ساختن ابزارهای مختلف تا حدی که کاملا تجربه ای جدید از هرآنچه از دنیای مجازی و گوشیهای موبایل در ذهنمون شکل گرفته خواهد بود.

مارک زاکربرگ در ادامه دلیل تغییر نام فیس بوک گفته، در آینده کاربران از طریق دورنوردی (Teleportation) مستقیم نه به شکل واقعی بلکه در قالب یک هولوگرام سر کار حاضر بشن، تو جلسات شرکت کنن، یا فراتر از اون با دوستانشون به کنسرت برن.

دنیای متاورس | Metaverse چیست؟

متاورس یک واقعیت دیجیتالی است که رسانه‌های اجتماعی، بازی‌های آنلاین، واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و ارزهای دیجیتال رو ترکیب می‌کنه تا به کاربران امکان تعامل مجازی رو بده.

تجربه ی رسانه های اجتماعی و بازی های آنلاین برای همه‌ی ما آشناست و تقریبا هر روز با اونها درگیریم، با ارزهای دیجیتال هم به لطف بازارهای سرمایه گذاری‌ای که بوجود اومده آشنایی داریم اما با واقعیت افزوده (AR)  و واقعیت مجازی (VR)  دقیقا باید چه کاری انجام بدیم؟

اول از همه بهتره راجع به ماهیت هرکدوم توضیحی ارائه بشه:

واقعیت افزوده Augmented Reality یا AR

تاریخچه ای کوتاه از واقعیت افزوده

• AR در دهه ی ۱۹۶۰ – در سال ۱۹۶۰ ایوان ساترلند و باب اسپرول اولین نمایشگری که روی سر قرار می گرفت را ساختند و آن را شمشیر داموکلس نامیدند که در واقع نمایشگری بود که یک سری جلوه های گرافیکی اولیه را نشان می داد.
• AR در دهه ی ۱۹۷۰ – در سال ۱۹۷۵ میرون کروگر یک آزمایشگاه واقعیت مصنوعی به نام Videospace ساخت. این دانشمند اولین قدم های تعاملات انسان با اشیاء دیجیتال را پایه گذاری کرد.
• AR در دهه ی ۱۹۸۰ – در سال ۱۹۸۰ استیو مان اولین کامپیوتر پرتابل به نام EyeTap را ساخت که روی چشم قرار می گرفت. این دستگاه از محیط فیلمبرداری می کرد و به آن افکت هایی اضافه می کرد.
• AR در دهه ی ۱۹۹۰ – سال ۱۹۹۰، سال تولد واژه Augmented Reality است. در سال ۱۹۹۲ نیروی هوایی آمریکا سیستم AR به نام Virtual Fixtures را ایجاد کرد.
• AR در دهه ی ۲۰۰۰ – در سال ۲۰۰۰ یک دانشمند ژاپنی به نام هیروکازو کاتو یک SDK متن باز به نام ARToolKit را توسعه داد و منتشر کرد. در سال ۲۰۰۴، شرکت Tremble Navigation اولین کلاه مجهز به سیستم واقعیت افزوده رامعرفی کرد.
• AR امروزه – در سال ۲۰۱۳ شرکت گوگل Google Glass را تست بتا کرد. در سال ۲۰۱۵، مایکروسافت دو تکنولوژی جدید به نام های Windows Holographic و HoloLens را معرفی کرد. در سال ۲۰۱۶، شرکت Niantic بازی پوکمون گو را ارائه داد.

واقعیت افزوده چگونه کار می کند؟

در AR یک دسته خاص از داده ها (تصویر، انیمیشن، ویدیو، مدل سه بعدی) استفاده می شود و افراد نتیجه را به صورت نور طبیعی و مصنوعی می بینند. علاوه بر این کاربر از حضور در محیط واقعی آگاه است.

واقعیت افزوده می تواند روی دستگاه های مختلفی نمایش داده شود: نمایشگر، عینک، دستگاه های کوچک، تلفن همراه و نمایشگر هایی که روی سر قرار می گیرند.

AR شامل اجزای زیر می شود:

• دوربین و سنسور – جمع آوری داده در مورد تعاملات کاربر و ارسال آن برای پردازش.
• پردازش – دستگاه های AR باید نهایتا مانند کامپیوتر های کوچک عمل کنند و به همین دلیل به CPU، GPU، حافظه، بلوتوث/وای فای، جی پی است و .. نیاز دارند تا بتوانند سرعت، زاویه و جهت را در فضا اندازه گیری کنند.
• تصویر سازی – این بخش به یک پروژکتور بسیار کوچک در هدست های AR بر میگردد که از سنسورها اطلاعات را می گیرد و روی یک سطح نمایش می دهد.
• بازتاب دادن – بعضی از دستگاه های واقعیت افزوده مجهز به آینه هایی هستند که به چشم انسان کمک می کنند تا تصاویر مجازی را ببینند.

با واقعیت افزوده Augmented Reality ، می توان محتوای مجازی را در دنیای واقعی استفاده کرد. این امر با کمک امکانات دیجیتالی فراهم می شود.در واقع، واقعیت افزوده نتیجه استفاده از فناوری برای به تصویر کشیدن اطلاعات – صداها ، تصاویر و متن – در دنیایی است که ما می بینیم.

واقعیت افزوده (AR) به ما امکان می دهد محیط فیزیکی و دنیای واقعی خود را که با ورودی های حسی رایانه ای مانند اشیاء سه بعدی ، هولوگرام ، تجسم داده ها ، فیلم ها یا داده های GPS مخلوط شده است ، مشاهده کنی.

واقعیت مجازی Virtual Reality یا VR

در ساده‌ترین شکل خود عبارت است از شبیه‌سازی یک دنیای جدا از واقعیت که به کاربر اجازه می‌دهد وارد فضایی متفاوت از محیط اطراف خود شده و به تجربه‌ی دلخواه بپردازد؛ تجربه‌ای که میتواند شامل انجام وظایف روزانه، بازی آنلاین، یادگیری، دریافت خدمات و … باشد.

کاربر برای ورود به دنیای واقعیت مجازی باید سر خود را درون یک محفظه یا هدست قرار دهد تا با کمک لنزهای مخصوصی که مقابل چشمانش قرار گرفته، به این دنیای جدید وارد شود؛ دنیایی که می‌تواند یک بازی ویدیویی باشد، تجربه‌ای سینمایی، گشت‌وگذاری مجازی درون یک موزه یا حتی عمل جراحی، اما باید دید تیم جدید مارک زاکربرگ چه ابزاری برای فراگیر شدن این موضوع ارائه خواهند کرد.

هرچند واقعیت مجازی انواع مختلفی دارد ولی در متداول‌ترین حالت آن، می‌توان با حرکت سر به تماشای زوایای مختلف اثر مورد نظر پرداخت و همین قضیه باعث می‌شود حس حضور در یک دنیای دیگر به خوبی به کاربر منتقل شده و او را از فضای اطراف جدا کند؛ حسی که هرچقدر کیفیت هدست و تکنولوژی‌های مرتبط با آن و البته سخت‌افزار مورد استفاده همراه هدست بالاتر باشد، به شکل بهتر و کامل‌تری منتقل می‌شود.

وجه تمایز واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)

همانطور که اشاره شد در فناوری واقعیت افزوده (AR) ترکیبی از واقعیت موجود و اطلاعات تولید شده توسط کامپیوتر را شاهد هستیم ولی در واقعیت مجازی (VR) همه آنچه که به کاربر ارائه می شود ساخته کامپیوتر است.

می توان به بیان ساده گفت که واقعیت افزوده مانند لایو است مثل بسیاری از استیکرهای اینستاگرامی که بیشتر ما تجربه استفاده از آن ها را داریم

در آخر پیشنهاد میکنم برای درک بهتر از دنیایی که قرار هست تجربه کنیم، ویدیویی که مارک زاکربرگ در اون متاورس رو توضیح داده رو ببینیم.